Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν το συναίσθημα που νιώθουμε είναι θυμός ή απογοήτευση όταν συμβαίνει κάτι για το οποίο είχαμε προσδοκίες αλλά και την διαίσθηση για την διάψευση τους...ή καλύτερα για τον βιασμό τους.
Σκέφτομαι ότι ίσως ο λόγος που δεν είναι σαφές το συναίσθημα, είναι γιατί δεν ξέρουμε που να αποδώσουμε την γενετήσια αιτία του.
Να βρούμε δηλαδή τον υπεύθυνο για την δημιουργία τους.
¨Το περίμενες ε?¨
Γνωρίζεις ένα άνθρωπο και καταλαβαίνεις από αρκετές προσλαμβάνουσες, ότι είναι κοντά σε αυτό που ψάχνεις αλλά τα δομικά χαρακτηριστικά του είναι ικανά να τον πετάξουν στην αντίπερα όχθη της απόρριψης.
Τονίζω...τα χαρακτηριστικά για την απόρριψη του είναι εμφανέστατα από παλιότερες εμπειρίες, ικανές να χτυπήσουν το καμπανάκι του κινδύνου της επανάληψης.
¨Το περίμενες ε?¨
Ενώ ξέρεις ότι με μαθηματική ακρίβεια θα τον απορρίψεις, παρόλα αυτά συνεχίζεις και αγνοείς τις προηγούμενες και παρόμοιες εμπειρίες σου.
Φυσικά δεν έχεις τόσες προσδοκίες όσο σε παλαιότερες και παρόμοιες καταστάσεις. Τις έχεις όμως...σε μικρότερη ένταση....όμως τις έχεις!
Γιατί?
Τι περιμένεις?
Είναι η ελπίδα ότι ίσως κάτι να είναι διαφορετικό αυτή τη φορά?
Είναι ότι πέφτει έξω το αλάθητο μέχρι τώρα ένστικτό σου που έχει επιβεβαιωθεί από το εκ των υστέρων αποτέλεσμα?
¨Το περίμενες ε?¨
Πολλοί θα πίστευαν ότι είσαι θετικός άνθρωπος και ότι δίνεις ευκαιρία και αποφεύγεις την προκατάληψη.
Σωστό!
Άρα σε αυτή τη περίπτωση η απογοήτευση είναι που θα έπρεπε να υπάρχει για τις προσδοκίες που δεν ικανοποιήθηκαν και όχι ο θυμός. Μη σου πω ότι και λίγο ικανοποίηση ίσως να υπήρχε γιατί...
¨Α! Εγώ έδωσα ευκαιρία... ¨
¨Το περίμενες ε?¨
Άλλοι πάλι θα έλεγαν ότι είσαι κουτός και μαζόχας, διότι το έχεις δει το έργο και θες να πρωταγωνιστήσεις σε άλλο ένα sequel έχοντας ήδη γευτεί την αποτυχία των προηγουμένων (ακόμα και του πρώτου).
Εδώ...θυμός!
Θυμός που σε αγνόησες?
Θυμός που κουράστηκες να θες να κάνεις επιτυχία με ένα σενάριο που τόσα sequel απέτυχαν παταγωδώς?
Θυμός που πρέπει να συνεχίσεις να αναζητάς και ξέρεις ότι ίσως καταλήξεις σε άλλο ένα αποτυχημένο sequel?
Θυμός για την προσπάθεια να σε πείσεις ότι αυτή τη φορά ίσως διαψεύσεις το ένστικτο σου που για άλλη μια φορά βασίζεται σε γνώριμες ενδείξεις?
Τόσο γνώριμες που δεν θες όχι να τις αναγνωρίσεις...ούτε να τις δεις δε θες!!!
Έτσι τις αγνοείς, τις πνίγεις και καταλήγεις να σε εκδικηθούν βιάζοντας τις προσδοκίες πού είχες βασίσει πάνω στην «άγνοια» τους.
¨Το περίμενες ε?¨
Ναι το περίμενες...
Ίσως να έκανες πολύ καλά που ήθελες να αγνοήσεις το ένστικτο σου και να νιώσεις ότι μπορεί και να διαψευστεί θετικά.
Σημαίνει ότι φτάνεις πάτο και ότι ξεκινάς ολοκαίνουργιος... λίγο κουρασμένος.... αλλά...καινούργιος!
Αντιφατικό ε?
Ε και?
Οι εκπλήξεις και τα «δε το πιστεύω» ή «δε το περίμενα» είναι αυτά που μας γεμίζουν αισιοδοξία και ευχαρίστηση!
Τώρα που το σκέφτομαι, τα «δε το πιστεύω» ή «δε το περίμενα» προκύπτουν από ενέργειες που κάναμε όταν είχαμε προαίσθημα για το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που τελικά προέκυψε.
Παρόλα αυτά, σημασία έχει να πιστεύεις.
Τώρα μια προσδοκία πάνω, μια κάτω....δε θα τα χαλάσουμε!
Next....
Moon
No comments:
Post a Comment