Αυτά τα φαντάσματα, άτιμα, ξεπηδούν τις πιο ακατάλληλες ώρες.
Λίγο μετά, συνειδητοποιείς ότι τελικά ήρθαν στην ώρα τους για να σε βοηθήσουν να καταλάβεις πως πρέπει να τους δώσεις σύνταξη και να τα στείλεις από εκεί που ήρθαν.
Όχι βέβαια ότι δε θα αντικατασταθούν από τα επόμενα...αλίμονο.
Υπάρχει ανεργία και εσύ είσαι φιλάνθρωπος εργοδότης, μη σου πω και ΟΑΕΔ.
«Τι θέλει? Τι θέλεις?»
Η σκέψη που με ώθησε να απολαύσω το πρωινό σαββατιάτικο καφέ γράφοντας, ήταν κάποια απόνερα περασμένων σκέψεων/ερωτήσεων.
Αναρωτιέμαι και συζητώ με φίλους το τελευταίο καιρό, για τους λόγους που αναζητούμε και περιμένουμε Χ αντιδράσεις από ανθρώπους με Υ υποδομή.
Ασύμβατους δηλαδή!
Ναι...λίγο μπερδεμένο ακούγεται. Ας το πω αλλιώς!
Μπορείς να περιμένεις από ένα ζωγράφο να είναι καλός τραγουδιστής?
Nα προτιμήσει το τραγούδι επειδή αυτό ήθελες, περίμενες και προσδοκούσες από εκείνον?
Ναι οκ, θα μπορούσε να τραγουδάει καλά και ίσως κάποιες φορές να το έκανε.
Δεν είναι όμως αυτός ο βασικός πυρήνας της τέχνης του.
Αν τον προσέγγιζες γι’ αυτό, το τραγούδι, θα τον αδικούσες και θα απογοητεύσουν μια και δεν θα τραγουδούσε όσο και όποτε θα ήθελες.
Επιπλέον, ακόμα και αν το έκανε μετά από επιθυμία σου, θα επέστρεφε κάποια στιγμή στην βασική υποδομή της τέχνης του.
Την ζωγραφική.
Εσύ λοιπόν, μη παίρνοντας ή παίρνοντας για λίγο αυτό που ήθελες και ξαφνικά στο έπαιρναν πίσω (λες και το χες ποτέ πραγματικά) θα αναρωτιόσουν:
«Μα τι έπαθε? Γιατί? Τι θέλει από μένα και γιατί φέρεται έτσι?»
Έτσι λοιπόν και στα υπόλοιπα!
Πως γίνεται να περιμένουμε από κάποιον εγωιστή να ενδιαφέρεται για μια δύσκολη ή όμορφη στιγμή μας, όταν νιώθει ότι πρέπει να στραφεί η προσοχή του ίδιου και των γύρω του σε άλλον εκτός του μεγαλειότατου εαυτού του?
Τι περιμένουμε από έναν βίαιο άνθρωπο να επιδείξει όταν επιζητούμε τρυφερότητα ή ενδιαφέρον?
«Τι θέλει? Τι θέλεις?»
Η κατάληξη τις περισσότερες φορές είναι να αναρωτιόμαστε...
«Μα δεν κατάλαβα ποτέ τι ήθελε από μένα...»
Αναρωτήθηκες τι ήθελες εσύ όμως από εκείνον?
Ακόμα καλύτερα, αναρωτήθηκες για ποιο λόγο είχες προσδοκίες από ένα άνθρωπο που σου δίνει ξεκάθαρα και επανειλημμένα μηνύματα «ανικανότητας» και μη συμβατότητας με όσα ζητάς και περιμένεις?
Εμ! Εδώ είναι το θέμα.
Η απάντηση μπορεί να είναι πολύ απλή.
Από ανωριμότητα ή από ανάγκη σου.
Όταν όμως γίνεται σύνθετη...εκεί δυσκολεύουν τα πράγματα.
«Τι θέλει? Τι θέλεις?»
Η έλξη! Η χημεία! Η μαλακία!
Πως να ερμηνεύσεις την χημεία, την έλξη και ένα συναίσθημα που σε κάνει να αγνοείς το γεγονός και τις εικόνες που ξεκάθαρα υποδεικνύουν πως οι προσδοκίες σου δεν θα ικανοποιηθούν.
Ακόμα χειρότερα, όταν έχεις αντιληφθεί ότι δεν θα ικανοποιηθούν οι προσδοκίες και αρχίζεις την προσπάθεια να αλλάξεις τον άλλον.
Ναι, καλά, οκ!
Και συνεχίζεις να προσπαθείς και αυτό μόνο εκνευρισμό σου φέρνει και απανωτές απογοητεύσεις.
Καταλήγεις στην εύκολη αναρώτηση...
«Μα δεν καταλαβαίνω, τι θέλει από μένα? Γιατί δε καταλαβαίνει τι κάνει λάθος?»
«Τι θέλει? Τι θέλεις?»
Δεν είναι θέμα αναρώτησης. Είναι θέμα αποδοχής ή απόρριψης.
Καλώς ή κακώς, ως άνθρωποι δεν αλλάζουμε, ως συμπεριφορές...παίζεται!
Βελτιωνόμαστε, προχωράμε, ναι, φυσικά!
Πιστεύω ότι όντος έχει νόημα να μένουμε πιστοί σε αυτά που θέλουμε και αν θέλουμε να μας κοροϊδέψουμε λίγο, ας το κάνουμε.
Όμως, θα βοηθούσε πραγματικά να μην μπαίνουμε ή να φεύγουμε σύντομα από εικόνες που προδιαγράφουν το μέλλον ή το απαράλλαχτο παρόν.
Πως γίνεται αυτό?
Υποθέτω πως εξαρτάται από τις αντοχές κάθε ανθρώπου, τις εμπειρίες και την διάθεση να σταματήσει να τυραννιέται με σωστές επιλογές λάθος ανθρώπων.
Αν μη τι άλλο να ξέρει τι να περιμένει.
Που το ξέρει! Έτσι κι αλλιώς, το ξέρει!
Επιλογή μας είναι να μην βλέπουμε κάποιες φορές.
Όμως, να μην βλέπουμε ποτέ και να πείθουμε τον εαυτό μας ότι ξέρουμε τι θέλουμε και να περιμένουμε να μας το δώσει κάποιος που πραγματικά δεν μπορεί τότε....
Τότε σημαίνει είτε ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε ή μας αρέσει απλά να το επιθυμούμε και να ηδονιζόμαστε από την ανικανότητα του άλλου να μη μπορεί να μας το δώσει.
Τι θέλουμε, τι θέλει...λες και μερικές σκέψεις θα δώσουν απάντηση.
Άλλωστε ο σκοπός δεν είναι η απάντηση, αυτή σίγουρα την ξέρουμε!
Το ερώτημα είναι...Την θέλουμε?
Moon
No comments:
Post a Comment