Sunday 17 February 2008

¨Επανάληψη μητέρα της μαθήσεως ή της παθήσεως¨_17/02/08


Λένε πως η επανάληψη είναι μητέρα της μαθήσεως. Με αυτή την έννοια μαθαίνουμε υποτίθεται από τα λάθη μας και δε τα επαναλαμβάνουμε.

Αν είναι έτσι, γιατί ακούω συχνά από τους γύρω μου «Πάλι την πάτησα», «Όλο το ίδιο λάθος κάνω», «Μα γιατί μου συμβαίνει πάντα το ίδιο», «Μια από τα ίδια»...?

Ώρα που βρήκα και εγώ να το σκεφτώ.
Παγωνιά έξω, παγωνιά και μέσα!
Για άλλη μια φορά!

¨Επανάληψη μητέρα της μαθήσεως ή της παθήσεως¨

Εκεί που νομίζεις ότι έχεις ξεπεράσει μια κατάσταση ή ένα πρόσωπο και ότι στο μέλλον θα φροντίσεις να σε προφυλάξεις από παρόμοιες συνθήκες, τότε συνήθως έρχεται και σου χτυπάει τη πόρτα ακριβώς το ίδιο «θέμα»!

Έτσι, σαν τεστ για να δει αν έμαθες καλά το μάθημα σου.

Οπλίζεσαι και εσύ με στόμφο και το απαραίτητο ύφος «δε παθαίνω πάλι τα ίδια», το οποίο μετά από συγκεκριμένο χρονικό διάστημα θα τσαλακωθεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που τσαλακώθηκε τη πρώτη φορά!

Εδώ βέβαια οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η επανάληψη ωφέλησε διότι το τσαλάκωμα ήταν ακριβώς ίδιο. Για την ακρίβεια ακόμα πιο επώδυνο επειδή είχε μάθει καλά το μάθημα του και χτύπησε σε βελτιωμένη version.

¨Επανάληψη μητέρα της μαθήσεως ή της παθήσεως¨

Αναρωτιέμαι για ποιό λόγο επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και παραπονιόμαστε κάθε φορά εφευρίσκοντας λόγους που δύσκολα αμφισβητούνται ως άλλοθι που μας έριξαν πάλι στο ίδιο λάθος.

Συζητούσα με ένα «φίλο» μου τον Σ και μου εξιστορούσε τις δυο μεγαλύτερες ερωτικές του εμμονές με 2 ανθρώπους.

Ξαφνικά, κατάλαβα και του είπα πως «Νομίζω Σ ότι συσχετίζεσαι με ανθρώπους που δε μπορείς να έχεις και που μειώνουν τον εγωισμό σου...»

Η απάντηση που έλαβα ήταν θετική και έμεινα να σκέφτομαι το γιατί το κάνει αυτό ενώ μου εξηγούσε το πόνο που υφίσταται από αυτή τη συσχέτιση.

Θα μου πεις εξηγείται το συναίσθημα? ΟΧΙ
Θα σου απαντήσω και εγώ όμως ότι μπορεί να μην εξηγείται αλλά δουλεύεται!

¨Επανάληψη μητέρα της μαθήσεως ή της παθήσεως¨

Όταν κάποιος δε θέλει να ξεφύγει από μια κατάσταση τότε αναρωτιέται γιατί του συμβαίνει.

Αυτό του δίνει την ικανοποίηση της θλιμμένης προσπάθειας ενώ άλλο ένα μάθημα της επανάληψης πάει για μετεξεταστέο. Την ίδια στιγμή, γεννάται επιτυχώς μια παρόμοια μελλοντική κατάσταση έτοιμη να σου χτυπήσει για άλλη μια φορά τη πόρτα.

Παρόλα αυτά δε παύει να με εντυπωσιάζει η πλειοψηφία αυτών των «λαθών».

¨Επανάληψη μητέρα της μαθήσεως ή της παθήσεως¨

Ίσως να μην έμαθες καλά λένε το μάθημα σου και επιστρέφει για να κλείσει το κύκλο του.

Ναι αλλά ποιος του είπε να έρθει?

Ας με άφηνε στην ησυχία μου!

Είπα εγώ ότι θέλω να κλείσω το κύκλο?

Ζήτησα να πάρω διδακτορικό στην αντιμετώπιση ανεκπλήρωτων προσδοκιών?

Στη τελική, ας μη το μάθω καλά, να με αφήσει ήσυχο θα μπορούσε?

Καιρός του είναι!

Μ μου έχεις λείψει πολύ!

Moon

2 comments:

Anonymous said...

Μια άλλη ιδιότητα της επανάληψης, είναι αυτή της εμπέδωσης. Της παγίωσης. Η μία λέξη έχει την ετυμολογία της στην "πέδη", το φρένο δηλαδή. Και η άλλη στον πάγο. Την σταθεροποίηση μέχρι ακαμψίας. Από αυτή την πλευρά νομίζω ότι πρέπει κανείς να φυλαχθεί στο θέμα που θίγεις. Μην καταντήσει δηλαδή η επανάληψη όχι πηγή υγιούς και χαροποιούς μάθησης, αλλά νοσηρής...

"Το μέτρο για την υγεία του νου, είναι η προδιάθεσή του να βρίσκει παντού το καλό", λέει ένας Ινδός στοχαστής. Στην εποχή μας νομίζω πως έναν τέτοιο άνθρωπο, πολλοί θα τον χαρακτήριζαν χαζό, τυφλό, ανεύθυνο, και λίγα λέω. Το 'χω πει και το ξαναλέω: τον Χριστό σήμερα δεν θα τον σταυρώναμε. Θα τον κλείναμε σε ψυχιατρείο με σύνδρομο πολλαπλής προσωπικότητας το λιγότερο... Που κολλάει αυτό θα μου πεις; Τροφή για σκέψη!

Εν κατακλείδι διαπιστώνω: το μέτρο μου είναι πολύ κοντό. Ελπίζω και προσπαθώ, να προσθέσω πόντους στην πορεία...

Anonymous said...

Δες το αλλιώς.

Το πρόβλημα δεν είναι σε αυτό που βλέπεις αλλά στο πώς (επιλέγεις να) το βλέπεις. Σταμάτα να μυθοποιείς/δαιμονοποιείς πρόσωπα και πράγματα, αποδέξου το πώς είναι στην πραγματικότητα και (ιδίως) τι μπορούν να σου δώσουν και πορεύσου επιτέλους μπροστά.

Εκτός αν έχεις καμιά εμμονή στο ανέφικτο, φοβούμενος το εφικτό. Ή αν είσαι τόσο εγωιστής που τα θες όπως τα θες, κατά βάθος.